رازي از زندگينامه شهيد:
كمال پريور در روز يازدهم ارديبهشت سال 1344 نزديك به اذان ظهر چشم به جهان گشود و اولين صداي دلنواز و روح پرور ا... اكبر را به جان و دل شنيد و دل در گرو عشق يارگذاشت. زندگي با صفاي كودكي خود را تا سن7 سالگي در آغوش پر مهر پدر و مادر گذراند با تربيت و نوازش آنها درس محبت و عشق خدا را ياد گرفت.
با پشت سرگذاشتن شش بهار پرطراوت پا به مدرسه گذاشت و شروع به تحصيل كرد و با موفقيت دوره ابتدايي را سپري كرده وارد دوره راهنمايي شد و اين دوره را نيز سپري مي كرد كه جريانات انقلاب شكوهمند اسلامي شروع شد و او نيز همراه و همپاي مردم در تظاهرات و راهپيمايي ها فعالانه شركت جست و زحمت كشيد. تا اينكه انقلاب اسلامي به پيروزي رسيد و كمال نيز به تحصيلات خود ادامه داده و دوره راهنمايي را نيز به پايان رساند و به دبيرستان راه يافت و آن مرحله را نيز با موفقيت گذارند.
او در دوره دبيرستان دوبار عازم جبهه هاي نبرد حق عليه باطل شد و در عملياتهاي مختلف شركت كرد و يكبار در مهاباد و دگر بار در جنوب از خود رشادتها نشان داد.
او در سال63 در كنكور دانشگاه پليس شركت نموده و موفق شد و همزمان از تربيت معلم شهيد ثاني در رشته ديني عربي نيز پذيرفته شد، با توجه به علاقه زيادي كه به علوم و معارف  اسلامي داشت، رشته ديني عربي را برگزيد و در دو سال تحصيل  خود در تربيت معلم چندين بار به جبهه هاي نبرد شتافت.
شهيد پريور مي گفت: « سرباز امام زمان( عج) بايد فعال باشد، هم در جبهه و هم در پشت جبهه عرصه را بر كفر و نفاق تنگ كند.» 
او پس از اتمام اين دوره از تهران به آغوش خانواده بازگشت و مشغول تحصيل معارف اسلامي در دانشگاه آزاد اسلامي شد. او هرچند كه دانشجو و معلم بود ولي گويا به او الهام شده بود كه مدارك و مدارج عاليه را بايد با ورود به دانشگاه الهي «آن كس كه تو را شناخت جان را چه كند.» كسب كرد و لذا مكرر، حدوداً هشت بار يا بيشتر به جبهه رفت و هر بار نوراني تر از دفعه قبل برگشت.
در بهار سال66 پس از شركت در عمليات كربلاي8 ، هنگام دفاع و مقابله با تك هاي دشمن، در جبهه شلمچه، آنگاه كه خورشيد در وسط آسمان بود و نداي ا... اكبر طنين انداز بود، درست نداي ا... اكبري كه چندين بهار پيش به هنگام تولدش طنين انداخته بود. او تولدي ديگر يافت و در حالي كه از سر، سرفراز و سينه ستبر و بازوان توانمندش خون عشق فوران مي كرد با بالهاي خونينش تا انتهاي افق پر زد و روحش در آسمان سبز خدا آرميد و نامش را بلند آوازه كرد.
روحش شاد و يادش گرامي باد

قسمتي از وصيت نامه شهيد:
.... اعمال خود را فقط براي رضا و خشنودي خدا انجام دهيد و تمام اعمالتان للله باشد و منيت و غرور، تكبر و غيره را در اعمالتان شركت ندهيد و به وجود امام امت و زماني كه الان شما در ذيل سايه رهبري امام هستيد ارزش قائل شويد كه خداوند اين نعمت را براي شما قرار داده تا شكرگذار باشيد و اطاعت كنيد....